Table of Contents
Lance Armstrong jest jedną z najbardziej znanych i kontrowersyjnych postaci w światowym sporcie. Ten były zawodowy kolarz ma na swoim koncie sukcesy sportowe przekraczające najśmielsze wyobrażenia. Zanim to jednak nastąpiło, musiał wygrać walkę z rakiem, a te doświadczenia doprowadziły go do założenia fundacji, która do dziś pomaga ludziom z podobnym losem. Po udanym leczeniu powrócił do kolarstwa wyczynowego i zdobył siedem tytułów Tour de France z rzędu. W trakcie jego kariery pojawiły się spekulacje na temat nadużywania leków wspomagających wydajność. Chęć wygrywania Armstronga była bezprecedensowa, ale czy rzeczywiście posunął się aż tak daleko?
Czy dzieciństwo leżało u podstaw jego rywalizacyjnej natury i chęci wygrywania za wszelką cenę?
Lance Armstrong urodził się 18.09.1971 r. w amerykańskim stanie Teksas jako Lance Edward Gunderson. Jego młoda 17-letnia matka Linda została osamotniona w opiece nad małym chłopcem po rozstaniu z biologicznym ojcem Lance’a. Ale nie zostali sami na bardzo długo. Linda wyszła za mąż za Terry’ego Armstronga, który następnie formalnie adoptował Lance’a. Nie miał on najcieplejszych relacji z przybranym ojcem. Wychowanie Terry’ego opierało się na surowej dyscyplinie i nieproporcjonalnych karach fizycznych. W późniejszych latach Terry przyznał, że być może miał swój udział w złożoności charakteru Lance’a, ale uważa również, że jego wychowanie odegrało rolę w jego bezprecedensowym sukcesie. Lance zawsze podziwiał swoją matkę i to ona była jego największym wsparciem przez całe życie.
Dla Lance’a sport był ucieczką od rzeczywistości
Lance dorastał w mieście Plano, które znajduje się mniej więcej w środku stanu Teksas. Najpopularniejszym sportem był tu futbol, za którym młody Armstrong nie przepadał, więc szukał zajęcia, które przyniosłoby mu coś więcej. Szybko odkrył w sobie pasję do sportów wytrzymałościowych. Zaczął od biegania, później dołączyło pływanie, a gdy matka kupiła mu pierwszy rower, przyszła kolej na triathlon. Łączy on wszystkie ulubione dyscypliny sportowe Lance’a – pływanie, jazdę na rowerze i bieganie.
W sportach wytrzymałościowych odnosił sukces za sukcesem już w młodszych latach. Zgłosiła się do niego nawet klinika zajmująca się diagnostyką sportową, i Lance osiągnął fenomenalną wartość VO2max. Jest to wskaźnik efektywności wykorzystania tlenu, który jest absolutnie niezbędny w sportach wytrzymałościowych. Wynosiła ona 84 mililitry tlenu na kilogram masy ciała na minutę, co odpowiada wartości typowej dla najlepiej wytrenowanego sportowca.
Kiedy po triathlonach przerzucił się na kolarstwo, szybko zaczął pokonywać dużo bardziej doświadczonych zawodników. W 1989 roku Federacja Kolarska Stanów Zjednoczonych zwróciła się do niego z propozycją współpracy, co otworzyło mu drzwi do świata kolarstwa. W 1992 roku dotarł na swoje pierwsze Igrzyska Olimpijskie. Choć tam nie zabłysnął, zwrócił na siebie uwagę zawodowej drużyny kolarskiej Motorola. W ich barwach pojechał w pierwszym Tour de France, z którego zwycięsko wyszedł już na pierwszym etapie.
You might be interested in these products:
O swojej miłości do kolarstwa powiedział:
„Kolarstwo jest tak trudne, cierpienie jest tak intensywne, że jest to absolutnie oczyszczające. Ból jest tak głęboki i potężny, że nad Twoim mózgiem opada kurtyna.”
„Ktoś kiedyś zapytał mnie, jaką przyjemność sprawiała mi tak długa jazda na rowerze? Przyjemność? Odpowiedziałem. Nie rozumiem tego pytania. Nie robiłem tego dla przyjemności. Robiłem to dla bólu.“
Jego wyniki sportowe szły w górę, ale potem przyszedł mocny cios.
W 1996 r. Lance zaczął cierpieć z powodu problemów zdrowotnych. Najpierw, musiał wycofać się z zawodów z powodu choroby płuc, która obejmowała kaszel z krwią i ból jąder. Krótko po 25. urodzinach, zdiagnozowano u niego bardziej zaawansowanego raka jąder. Rozprzestrzenił się on również na płuca, jamę brzuszną, węzły chłonne i mózg. Lance musiał poddać się intensywnemu leczeniu, które obejmowało kilka operacji i chemioterapię. Był to najgorszy okres w jego życiu, ale nigdy nie stracił nadziei na powrót do sportu. Kiedy tylko było to możliwe, jeździł na rowerze i robił wszystko, aby jak najszybciej wyzdrowieć i wrócić do wyścigów. Pomimo tego, że lekarze dawali mu tylko czterdzieści procent szans na wyzdrowienie, jego leczenie zostało pomyślnie przerwane w 1997 roku. Po tym, co przeszedł, założył fundację, aby szerzyć świadomość na temat raka i pomagać ludziom, których spotkał podobny los.
Po chorobie nowotworowej wrócił silniejszy niż kiedykolwiek
Udane leczenie pozwoliło mu na powrót do profesjonalnego kolarstwa. Wkrótce potem podpisał kontrakt z drużyną U.S. Postal Service i wkrótce doczekał się powrotu do wyścigów. Jego celem było zwycięstwo w najbardziej prestiżowym etapie zawodów Tour de France. A kiedy to zrobił, w 1999 roku, powiedział:
„Mam nadzieję, że to wysyła fantastyczną wiadomość do wszystkich ocalałych na tym świecie. Możemy wrócić do tego, co było wcześniej – a nawet lepiej.“
Ten ogromny sukces udało mu się powtórzyć jeszcze sześć razy. Później przeszedł na sportową emeryturę, a historia niepokornego sportowca mogłaby zakończyć się bajką. Jednak w kolejnych latach pojawiło się wiele spekulacji, że Armstrong dopuścił się niewiarygodnych wyczynów dzięki dopingowi.
Zarzuty o doping potwierdzono z czasem
Pod tym względem przełomowy okazał się rok 2010, kiedy to były kolega Armstronga z drużyny Floyd Landis zaczął mówić o zażywaniu niedozwolonych środków dopingowych w drużynie U.S. Postal Service. Na podstawie tych twierdzeń uruchomiona została machina sądowa, która miała zająć się sprawą Lance’a Armstronga i całej jego drużyny. W 2012 roku Amerykańska Agencja Antydopingowa doszła do wniosku, że w drużynie szerzył się doping. Postal Service stosował doping w stopniu nienotowanym wcześniej w historii sportu.
W rezultacie Lance stracił większość swoich trofeów, w tym siedem tytułów Tour de France i brązowy medal olimpijski z 2000 roku. Otrzymał również dożywotni zakaz uprawiania kolarstwa i innych sportów, w których obowiązują przepisy antydopingowe. Armstrong początkowo zaprzeczał wszelkim twierdzeniom, że stosował zakazane substancje, ale w słynnym wywiadzie z Oprah Winfrey w 2013 roku przyznał się do wszystkiego.
Nawet po aferze dopingowej Lance Armstrong nie wycofał się całkowicie z życia publicznego. Prowadzi dwa podcasty, dzieli się swoim życiem w mediach społecznościowych, a ostatnio wydał film dokumentalny o sobie, w którym wystąpił. Spekulacje na temat jego nieuczciwych praktyk podczas wyścigów nie ucichły do dziś. Jego ówcześni rywale już jakiś czas temu wskazywali, że Lance mógł również stosować doping techniczny, na przykład używając silnika wbudowanego w rower.
Co sądzisz o historii Lance’a Armstronga? Czy jest on dla Ciebie w jakikolwiek sposób inspiracją, czy zasługuje jedynie na krytykę? Podziel się z nami swoimi uwagami. A jeśli podobał Ci się ten artykuł, nie zapomnij podzielić się nim z przyjaciółmi.
[1] Encyclopedia of World Biography. Lance Armstrong Biography. – https://www.notablebiographies.com/news/A-Ca/Armstrong-Lance.html
[2] Encyclopedia Britannica. Lance Armstrong, Biography, Tour de France, Doping, & Facts. – https://www.britannica.com/biography/Lance-Armstrong
[3] Lance Armstrong Biography. Cyclist – https://www.ducksters.com/sports/lance_armstrong.php
[4] MARCA. Is Lance Armstrong the Biggest Cheater in Sporting History?.
[5] Wikipedia.Lance Armstrong. – https://cs.wikipedia.org/w/index.php?title=Lance_Armstrong&oldid=19824639