Table of Contents
Michael Phelps jest żywą legendą basenu. Od dziecka ciężko pracował na swoje cele. Trenował po kilka godzin dziennie i pracował non stop, aby być lepszym od swoich przeciwników. Został najbardziej utytułowanym olimpijczykiem wszechczasów, ale to nie zapewniło mu automatycznie szczęścia w życiu. W czasie, gdy odnosił największe sukcesy, cierpiał na problemy psychiczne, które są bardzo częstą przypadłością wśród najlepszych sportowców. Co stało za fenomenalnym osiągnięciem Michaela Phelpsa?
Dlaczego Michael wybrał pływanie?
Urodził się 30 czerwca 1985 roku w Baltimore i został nazwany po swoim ojcu jako Michael Fred Phelps Drugi. W 1994 roku jego rodzice rozwiedli się, a Michael, wraz ze starszymi siostrami Whitney i Hilary, pozostał pod opieką matki Debbie. Wprowadziła ona swoje dzieci w sport od najmłodszych lat, a kiedy mały Michael musiał zdecydować, jak spędzić wolny czas, pływanie było oczywistym wyborem. Jego wzorem do naśladowania były starsze siostry, które pływały w zawodach, a on sam podziwiał elitarnych pływaków Toma Malchowa i Toma Dolana. Ponadto, sport pomagał mu rozładować nadmiar energii, co było również związane z jego diagnozą ADHD, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, w szóstej klasie.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Michael_Phelps_(3628423012).jpg
Jakie były początki przyszłego mistrza świata?
Michael zaczął pływać w wieku 7 lat. W tym czasie bał się jeszcze całkowicie zanurzyć głowę, nic więc dziwnego, że pierwszym stylem pływackim, jaki opanował, była żabka. Stopniowo stracił strach i zaczął szybko poprawiać swoje umiejętności. W wieku 10 lat, czyli trzy lata od rozpoczęcia pływania, pokonywał swoich rówieśników. Był nawet rekordzistą kraju w pływaniu na 100 metrów motylkiem w swojej ówczesnej kategorii wiekowej.
Być może z tego powodu zauważyli go trenerzy lokalnej elitarnej drużyny pływackiej North Baltimore Aquatic Club, do której Michael dołączył. Tam trafił pod skrzydła cenionego trenera pływania Boba Bowmana. Dostrzegł on talent Michaela i jego ogromną chęć zwycięstwa. Zaplanował więc ciężkie treningi, które wspierały rozwój jego potencjału. Pod fachową opieką forma Phelpsa szybko wzrosła i już w wieku 14 lat trafił do kadry B narodowej Stanów Zjednoczonych. W 2000 roku Michael stał się najmłodszym zawodowym pływakiem w historii, który startował pod flagą Stanów Zjednoczonych Ameryki.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Michael_Phelps_in_action_(3628423222).jpg
Jak potoczyły się pierwsze igrzyska olimpijskie Phelpsa?
Rok 2000 ma dla Phelpsa jeszcze jedno znaczenie. Stało się coś, o czym wcześniej mógł tylko marzyć. Pod sztandarem Stanów Zjednoczonych zakwalifikował się na Igrzyska Olimpijskie w Sydney. Mając zaledwie 15 lat stał się najmłodszym członkiem amerykańskiej ekipy od 68 lat. Na swojej pierwszej olimpiadzie Phelps nie zdobył medalu, ale dotarł do finału na 200 metrów stylem motylkowym, gdzie zajął piąte miejsce. To był wspaniały występ jak na tak młody wiek.
Michael, zmotywowany doświadczeniami z pierwszej olimpiady, kontynuował pracę nad sobą, a rok później na Mistrzostwach Świata dominował na 200 metrów motylkiem. Wygrał nawet na czas, co oznaczało nowy rekord świata. Michael miał wielkie plany co do swojej kariery sportowej. Do jego najsłynniejszych wypowiedzi należą:
” Chcę sprawdzić swoje maksimum i zobaczyć, jak wiele mogę zrobić. I chcę zmienić świat pływania. „
You might be interested in these products:
I tak się stało. Zdobywał sukces za sukcesem i zaczęli go zauważać fani sportu z całego świata. W 2004 roku, pojechał do Aten na swoją drugą Olimpiadę. Tam odniósł bezprecedensowy sukces, zabierając do rodzinnego Baltimore aż 6 złotych medali. Udało mu się powtórzyć ten wyczyn za kolejne cztery lata w Pekinie.
W tym roku przeszedł samego siebie, a cały sportowy świat z zapartym tchem obserwował, jak wygrywa jedną imprezę pływacką za drugą i zgarnia niewiarygodną liczbę ośmiu złotych medali z tej Olimpiady. Phelps pobił poprzedni rekord Marka Spitza, zdobywając w tym roku siedem złotych medali, stając się najbardziej utytułowanym olimpijczykiem wszechczasów.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Michael_Phelps_(6294329466).jpg
Sukces odniósł również na Olimpiadzie w Londynie w 2012 roku, gdzie łącznie cztery razy wysłuchał hymnu narodowego jako zwycięzca. W tym momencie poczuł, że wykorzystał swój potencjał, a po finałowej ceremonii olimpijskiej ogłosił, że w wieku 27 lat kończy karierę sportową.
Nie wytrzymał jednak zbyt długo na sportowej emeryturze i dwa lata później, w 2014 roku, ogłosił swój powrót do pływania zawodowego. Jego powrót do sportu zawodowego należy do najbardziej udanych i udanych w historii. Na Igrzyskach Olimpijskich w 2016 roku w Rio de Janeiro objął honorową funkcję chorążego i kapitana reprezentacji Stanów Zjednoczonych. Stał się pierwszym Amerykaninem w historii, który zdobył miejsce w pięciu olimpijskich drużynach narodowych. Podczas tych Igrzysk jego kolekcja medali powiększyła się o kolejne 5 złotych i 1 srebrny medal.
W sumie Phelps zdobył w swojej karierze 28 medali olimpijskich, w tym 23 złote, 3 srebrne i 2 brązowe. Żaden inny sportowiec nie może pochwalić się taką kolekcją.
Michael pływał zawodowo od dziecka i od tego czasu miał jasno określone cele, które chciał osiągnąć. Zapisywał je na kartkach papieru, aby mieć je cały czas na oku i robił wszystko, aby je zrealizować. Dużą część jego fenomenalnego sukcesu stanowiła jego pływacka sylwetka. Ma 193 cm wzrostu, długą klatkę piersiową i ramiona, do tego niefortunnie krótkie nogi i ogromne stopy o rozmiarze 49,5 buta. Do tego ma tzw. gumowe stawy, czyli kostka zgina się bardziej niż normalnie, dzięki czemu może pokonać w wodzie większy odcinek.
Posiadanie doskonale zbudowanego ciała do poruszania się w wodzie nie wystarczy, aby zdobywać złote medale w zawodach światowych. Godziny niezwykle wymagających treningów, które Michael odbywał pod okiem wieloletniego trenera Boba Bowmana, w znacznym stopniu przyczyniły się do osiągnięcia doskonałych wyników. Odbywał 2-3 treningi dziennie, które łącznie trwały 5-6 godzin. W szczytowej fazie przygotowań do zawodów przepłynął niewiarygodne 80 kilometrów tygodniowo, czyli łącznie 1600 basenów olimpijskich o długości 50 metrów.
Doskonalił swoje umiejętności pływackie w wodzie, ale również ciężko pracował poza nią. Co najmniej trzy razy w tygodniu wykonywał trening siłowy. Był niezwykle zdyscyplinowany i nigdy nie przegapiał okazji, by pracować nad tym, by być jeszcze lepszym pływakiem. Przez całą swoją karierę kierował się mottem: „Jeśli chcesz być najlepszy, musisz robić rzeczy, których inni nie chcą robić.”
Jednocześnie Michael był świadomy, że po ciężkich treningach musi również odpoczywać. Starał się spać co najmniej osiem godzin każdej nocy, a w ciągu dnia ucinał sobie 2-3 godzinne drzemki pomiędzy sesjami treningowymi. Zawsze szukał wskazówek dotyczących lepszej regeneracji i zastanawiał się, jak być jeszcze lepszym. Na przykład, zabrał do domu komorę hiperbaryczną, w której spał. Naśladuje to warunki przebywania na dużych wysokościach, które sprzyjają produkcji czerwonych krwinek, co może prowadzić do lepszego dotlenienia mięśni i innych tkanek ciała.
Swoją regenerację wspomagał również obfitą dietą. W czasach jego największych sukcesów, w mediach pojawiły się spekulacje, że Phelps zjada 12 000 kcal dziennie.
On sam obalił to przypuszczenie, ale przyznał też, że aby utrzymać swoją wagę, musiał spożywać 8000-10 000 kalorii dziennie z diety. Są to wartości, na które nikt nie może sobie pozwolić, aby utrzymać zdrową wagę.
Większość ludzi, w tym niektórzy najlepsi sportowcy, z powodzeniem zjadłaby swoją drogę do chorobliwej otyłości z taką dietą. Na śniadanie, na przykład zjadał tyle jedzenia, że starczyłoby na cały dzień. Składało się ono z pięciu dań, na które składały się trzy kanapki z jajkami sadzonymi, serem, smażoną cebulą, majonezem i kolejny omlet z pięciu jaj. Na deser zjadł miskę owsianki, trzy kromki posypanych cukrem tostów francuskich i trzy naleśniki czekoladowe. Wszystko to popił dwoma filiżankami kawy. Przez resztę dnia wypił dużą ilość napojów energetycznych, a jego żołądek musiał jeszcze przerobić kilogram makaronu, kilka innych obfitych kanapek i pizzę. Z pewnością zwykłym ludziom nie wypada kopiować jego diety. Ale na Michaela najwyraźniej zadziałało.
Michael Phelps świętuje również wielkie osiągnięcia w swoim życiu osobistym. Jest szczęśliwie żonaty i ma trzech synów. To może sprawić, że jego historia wydaje się być idealną historią. Pomimo wszystkich trofeów sportowych, niesamowitej liczby medali olimpijskich i pięknej kochającej rodziny, Michael przez większość swojego życia borykał się z problemami psychicznymi w postaci depresji i lęku.
Jak sam przyznaje, w najgorszym stanie był w 2012 roku, po tym jak po raz pierwszy ogłosił zakończenie kariery. Popadł bowiem w wielką depresję, a nawet miał myśli samobójcze. Na szczęście zdał sobie sprawę, że potrzebuje pomocy i rozpoczął terapię, która pomogła mu przetrwać ten trudny okres. Niestety, problemy ze zdrowiem psychicznym nie są wyjątkiem w przypadku czołowych sportowców. Od czasu zakończenia kariery zawodowej Michael intensywnie poświęcił się edukacji w zakresie zdrowia psychicznego.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Michael_Phelps_%26_Nicole_Johnson_by_Gage_Skidmore.jpg
Jak wygląda obecne życie najbardziej utytułowanego olimpijczyka w historii?
Po zakończeniu zawodowej kariery sportowej poświęcił się wspieraniu młodych sportowców i promowaniu zdrowego stylu życia w ramach fundacji, którą założył po udanych Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. Ma własną markę sprzętu do pływania, a także zaangażował się w rozwój aplikacji emoji z motywami pływackimi. Nadal aktywnie uprawia sport, skupia się na rodzinie i dzieli się swoimi codziennymi aktywnościami w mediach społecznościowych.
Czy znaleźliście jakąś inspirację w historii fenomenalnego Michaela Phelpsa? Jego determinacja i dyscyplina, z jaką dążył do osiągnięcia swoich sportowych celów, może być dla Was wzorem. Podziel się z nami swoją opinią na temat osiągnięć sportowych Michaela, a jeśli podobał Ci się ten artykuł, nie zapomnij podzielić się nim wśród swoich znajomych.
[1] Abbate, E. The Real-Life Diet of Michael Phelps, Who Is No Longer Eating 10,000 Calories a Day. GQ. – https://www.gq.com/story/real-life-diet-michael-phelps
[2] CBS News.The Golden Boy. – https://www.youtube.com/watch?v=zJ_LXsPFens&ab_channel=CBSNews
[3] Fina.org – www.fina.org/swimming/records
[4] Fishman, J. M. Michael Phelps. LernerClassroom.
[5] How Michael Phelps Became the Greatest Swimmer of All Time. – https://myswimpro.com/blog/2020/09/11/how-michael-phelps-became-the-greatest-swimmer-of-all-time/
[6] Linden, J. – Coach reveals tricks he used to prepare Phelps https://www.reuters.com/article/us-olympics-swimming-phelps-idUSSP27658220080820
[7] Biography. Michael Phelps. – https://www.biography.com/athlete/michael-phelps
[8] Aspire Channel Swim. Michael Phelps’ 12,000 Calorie Diet – https://www.aspirechannelswim.co.uk/blog/michael-phelps-12-000-calorie-diet
[9] Olympic Channel. Michael Phelps Biography, Olympic Medals, Records and Age.– https://olympics.com/en/athletes/michael-phelps-ii
[10] Michael Phelps Shares His Experiences and Struggles Achieving Excellence – https://www.youtube.com/watch?v=ErcP2VIbgus
[11] ESPN.Com. Michael Phelps: „This is the most overwhelmed I’ve ever felt". – https://www.espn.com/olympics/story/_/id/29186389/michael-phelps-most-overwhelmed-ever-felt
[12] SportsEngine. Michael Phelps Workout and Diet. – https://www.sportsengine.com/article/swimming/michael-phelps-workout-and-diet
[13] ESPN.Com. Phelps using hyperbaric chamber in recovery. – https://www.espn.com/olympics/swimming/story/_/id/7556022/michael-phelps-using-hyperbaric-chamber-aid-recovery
[14] Staff, E. 50 Interesting Facts About Michael Phelps. – https://thefactfile.org/michael-phelps-facts/